Recencies

Recensie – POST VOOR MEVROUW BROMLEY // Stefan Brijs

Stefan Brijs staat het best bekend voor zijn roman De Engelenmaker, die een tal prijzen heeft gewonnen. Het boek dat ik nu ga bespreken heet Post voor mevrouw Bromley, een minder bekend boek van hem. Dat wil niet zeggen dat het minder goed is.

Post voor mevrouw Bromley is een oorlogsroman, maar verschillend met de meeste oorlogsromans gaat deze ook over de situatie in het thuisfront. Het boek bestaat namelijk uit twee delen; het thuisfront en het Westfront. Het eerste deel bespreekt grondig de verschillende personages. De hoofdpersonage John Patterson, is een taalenthousiast en wil studeren juist op het moment dat de eerste wereldoorlog uitbreekt. Zijn jeugdvriend Martin Bromley is 17 en dus nog net te jong om zich aan te melden als soldaat, maar niets houdt hem tegen. Door een list komt hij toch in het leger terecht, en laat amper nog iets van zich horen, ook niet aan zijn moeder mevrouw Bromley. Het verhaal biedt een interessante en vernieuwende kijk op de oorlogperiode. Alles draait tegenwoordig om de ‘helden’ die hebben gevochten voor hun land. Brijs zet heldhaftigheid in een nieuw perspectief, en laat ons zien dat ookal staan ze niet aan het front, iedereen het wel moeilijk had.

Het tweede deel van het boek is opens heel anders op vlak van zowel sfeer als omgeving. Het speelt zich af aan het front, waar mannen dagelijks sterven voor hun land. Hier komt veel meer actie in voor, wat de eerste deel tegenspreekt. Brijs heeft een geode schrijfstijl wat kan blijven boeien ookal gebeurt er niet veel. Maar in dit deel is zeker geen tekort aan actie, en er komen zelfs een paar emotionele momenten in voor. De slechte kanten van John, Martin en alle mannen aan het front komen duidelijk naar voor. Dit is onvermijdelijk, maar interessant omdat het een heel ander beeld geeft dan de propaganda van de overheid. Dat vind ik het beste aan dit boek. Je ziet het contrast tussen de situatie van het front maar ook thuis, in dit geval in Londen, waar de druk toeneemt en iedereen worstelt met zijn eigen problemen.

Over het algemeen vond ik het een goed boek, vlot leesbaar en goed geschreven met vernieuwende ideeën. Zeker een aanrader.

RECENSIE   Het Leven van Pi//Yann Martel

Het leven van Pi is een bijzonder boek, en zal zeker niet in de smaak vallen voor iedereen. Het verhaal gaat als volgt; Piscine Patel maakt een ongeluk mee op zee en belandt op een boot met een oerang-oetan, een zebra, een hyena en een prachtige Bengaalse tijger.
Een spannend verhaal vol actie kan je het niet noemen. Het valt meer onder de genre van filosofische boeken. Het zet je wel tot nadenken. Het boek kan je verdelen in drie grote hoofddelen. Het eerste deel leest niet vlot maar geeft vooral een mooie omschrijving van Piscine zijn religie en leven. Het tweede deel beschrijft de tweehonderdzevenentwintigdagenlange avontuur van Pi en de tijger op zee. Over het laatste deel laat ik je speculeren.
Wat Martel mooi heeft omschreven is de evolutie van de hoofdpersonage. Voor zijn avontuur heeft Pi een smalle kijk op de wereld. Maar na zijn jaartje op zee verandert zijn perspectief op het leven. Hij ontdekt de schoonheid van het christendom, waar hij helemaal niet in geloofde voor het voorval. Pi bekeert zich niet echt tot het christendom, maar staat wel open voor de ideeën erachter. Er is echter één woord in het bijzonder dat hem van gedachten doen veranderen, of beter gezegd verbreden. Liefde. Voor de tijger, Richard Parker, wist Pi niets te koppelen aan het woord. Maar een priester weet er veel over, en zo wordt Pi bekeerd. Hij gelooft in liefde.