Reflectieverslag

De Helaasheid der Dingen // Dimitri Verhulst

De helaasheid der dingen, geschreven door Dimitri Verhulst, is een soort autobiografie, waar de schrijver in zekere mate zijn eigen levensverhaal vertelt. Het speelt zich af in het fictieve dorp, Reetveerdegem. In dit dorp woont Dimitri samen met zijn vader, drie ooms en grootmoeder. Hun levensstijl is niet bepaald voorbeeldig. Het wordt namelijk als normaal beschouwd om je dagelijks lam te zuipen in de lokale kroegen.

Het was zeer verbazingwekkend om lezend te beseffen dat dit een (tot op zekere hoogte) waargebeurd verhaal is. Als je deze levensstijl vergelijkt met die van ons, lijken wij wel een luxe situatie te hebben.

Het belangrijkste wat ik uit dit boek heb gehaald, is dat ik blij ben dat ik niet zo moet leven. Het feit dat sommigen (o.a. Dimitri) het lef en wilskracht hebben om zich te verwijderen van zulke omgeving, zegt voor mij al genoeg. Men wordt daar van kindsaf aan een slecht voorbeeld opgedrongen van hoe ze moeten leven. Drink je lam, besteedt al je geld zo snel mogelijk uit aan drank, en blijf vooral bij je familie. Dat laatste is natuurlijk wel een nobele waarde, maar ik ben van mening dat zij daar misbruik van maken. Ze zien iedereen die bezig is met mensen buiten de familie als bedriegers en laten dit ook zien. Ze houden zich dom door bij elkaar te blijven om zich gerust te stellen. Zolang ze elkaar hebben is alles in orde, maar als iemand grotere dromen of ambities heeft, horen ze er niet meer bij. Zo durft niemand hun familie achter te laten, ze onderdrukken elkaar constant. Het is dus niet eerlijk voor mensen als Dimitri, die beseffen dat dit geen volwaardige levensstijl is, om scheef bekeken te worden door hun eigen familie. Het is juist de taak van de familie om de kinderen te koesteren, liefhebben, verzorgen en klaarmaken voor de wereld. Want in deze situatie wordt hun toekomst opgelegd voor hen, en zo’n toekomst is niet voor iedereen.

Ik heb dus veel bijgeleerd door dit boek te lezen. Het deed me nadenken over wat mijn belangrijkste waarden zijn als lid van een gezin en hoe ik later voorbeelden ga opleggen voor mijn kinderen. Ik kan alleen hopen dat niemand in een situatie terechtkomt zoals Dimitri.